ساخت لوله درزجوش به اوایل قرن 19 میلادی برمیگردد. به دنبال کشف گاز در سال 1815 میلادی و استفاده از آن به عنوان وسیلهای برای گرم کردن لوله که از طریق پرس ساخته شده بود، با به هم جوش دادن لبهها برای اولین بار تولید لوله درزجوش امکانپذیر گشت.
در سال 1825 روش تولید لوله درزجوش در انگلستان به ثبت رسید. لوله درزجوش برای رسیدن به سطح امروزی راه طولانی پیموده است. جوش کورهای، روش فریتسمون، استفاده از الکتریسیته برای گرم کردن لبههای لوله و به هم جوشدادن این لبهها، استفاده از جریان القائی با فرکانس متوسط، استفاده از جریان القائی با فرکانس بالا و انتقال آن از طریق تماس به لبهها و بالاخره استفاده از فرکانس بالا و انتقال غیرتماسی باکمک اندکتور به شکلی که امروزه در این صنعت مورد استفاده قرار دارد مسیر تکاملی این صنعت را تشکیل میدهند.
اگر تاریخ شکلگیری و تکامل صنعت لولهسازی بیش از یک قرن به طول میانجامد، شکلگیری صنعت پروفیل توخالی تنها از سالهای بعد از جنگ جهانی دوم آغاز میشود. این صنعت ابتدا در کشور آلمان پدیدار گشته و پا میگیرد و سپس به دیگر کشورهای اروپایی منتقل میشود.
تاریخچه صنعت لوله و پروفیل در ایران
بعد از جنگ جهانی دوم به تدریج جمعیت ایران رو به فزونی نهاد و با بهبود وضع نسبی اقتصادی احتیاج به ساختن خانههای جدید بیشتر احساس میشد. ساختن خانه بدون مصالح لازم مثل سیمان و غیره امکانپذیر نبود، از این رو دولت و مردم به فکر تولید مصالح ساختمانی افتادند.